Yaralı Kalbin Ağrısı 13

Yaralı Kalbin Ağrısı

YARALI KALBİN AĞRISI 13

Rabia yazanı bulamayınca içine dert olmuştu. Kimliği belirsiz bir casus gibiydi sanki bu kadın. Rabia  üniversiteye başlamıştı. Ders çıkış saatlerinde kadını gördüğü yoldan gidiyordu. İki seyyar satıcı kendi aralarında konuşuyorlardı:

-Geçenlerde burada dilencilik yapan  bir kadın vardı. Hatırlıyor musun?

-Evet hatırladım.

-O kadına araba çarpmış şimdi yoğun bakımdaymış. Durumu pek iyi değilmiş. Acil kana ihtiyacı varmış.

-Allah acil şifa versin.

-Amin…

Rabia konuşmaları dinlerken sanki dili tutulmuştu. Öylece dona kalmıştı. Ortalığa sesizlik  hakim olmuştu. Rabia hem satıcının yanına gidip:

-O kadının hangi hastanede olduğunu biliyormusunuz?

-Evet.

-Adresi verir misiniz?

Adam adresi verir. Rabia gitmeye karalıydı. Belki atacağı her adım ona acı vercekti ama o kararlıydı. Belki ayakları yürüyordu ama Rabia bunu hissetmiyordu. Sanki önüne çıkan bütün engeller anlaşmış gibiydi. Bir türlü gidemiyordu. Bütün bu engelleri atlattıktan sonra nihayet hastaneye gelmişti. İçinden bir ses  kadının yanına git diyordu ama cesater bir türlü ortaya çıkmıyordu. Tam hastaneye gidecekken aklına bir soru takılır:

-Kadının ismini bilmiyorum. Ona nasıl ulaşabilirim ki?

Daha sonra hastane personeline sormaya başladı:

-Dün buraya yaşlı bir kadına araba çarptığı için yoğun bakıma almışlar. Acaba oda numarasını söyleyebilir misiniz?

-Siz bayanın yakını mı oluyorsunuz?

Rabia bir an sesiz kalmıştı…

-Aslında onu tanımıyorum ama ziyaretine geldim.Siz hastanın ismini ve oda numarasını söylermisiniz lütfen?

-Hastanın ismi…

Kadın tam söyleyecekken Sevgi öğretmen Rabia’yı arar.

-Hocam şu an acil bir işim var sonra konuşalım isterseniz.

-Olmaz kızım Yusuf’un ateşi çıktı. Hemen hastaneye gel.

-Nerdesiniz?

Sevgi öğretmenin tarif ettiği hastane Rabia’nın bulunduğu hastaneydi. Acaba bunların hepsi bir imtihan mıydı? Rabia’nın annesinin sözü aklına gelir:

Tesadüf, kadere inanmayanların taktıkları isimdir.

Gerçektende öyleydi. Rabia hemen Yusuf’un odasına gider. Yusuf’un durumu iyidi. Fakat Rabia’nın aklı gizemli kadındaydı. Tekrar personelin yanına gider:

-Hatanın ismini söylüyordunuz. Rica etsem tekrar eder misiniz?

-Hastanın ismi Hatice Erdiç, Oda numarası 132 .

-Rabia bu ismi bir yerden çağrıştırmıştı.

Hemen denilen odaya gitti…

DEVAMI GELECEK  BİZİ İZLEMEYE DEVAM EDİN

Çakıl taşları ile saymanın temel ilkesi atıldı