Yaralı Kalp

Yaralı Kalp

YARALI KALBİN AĞRISI 9

-Allah’ım baş örtümü ayakları altına alan sözde amcamın kızı olan mahlukta ahımı bırakma.

Rabia, İSLAM’a yapılan bu saygısızlığa günlerce ağlar. Aradan bir hafta geçer ve Yeliz’in ölüm haberi gelir. Rabia birden ağlamaya başlar. Öğretmeni:

-Kızım ağlama, hayatından biri daha gitti. Acın büyük. Ölümün geri dönüşü yok.

-Ben Yeliz öldü diye ağlamıyorum.

-Peki neden ağlıyorsun?

-Yüce Rabbimin adaletine. Beni yaratan Rabbime şükürler olsun. İslam’ı küçük görenlerin sonu hep böyle olur işte.

Rabia cenazeye gider. Yengesi, Rabia’ya saldırır:

-Kızım senin yüzünden öldü. Git buradan.

-Ben zalim kızın için değil, kardeşim için geldim.

-Al kardeşini git buradan.

Amcası yavaşça Rabia’nın yanına gelir:

-Kızım affet bizi.

-Sizi ben değil, Allah affetsin.

-Rabia’ kızım gitme. Beni bu vicdan azabıyla bırakma.

Rabia kardeşinin elinden tutup gider.

Sonunda kötüler cezasını bulmuştu. Bu dünyanın adaleti değildi. Bu bizim Rabbimizin adaletiydi. Sesizliğin sesi duyulmuştu artık. İnancımızın gururu ile yaşadık. Doğan güneşe selam olsun. Azrail’e selam olsun. Toprağa selam olsun. Ve bu İslam düşmanlarına lanet olsun…

Rabia’da artık gökkuşağının tüm renklerini görüyordu. Çünkü güneş bu kez onun yüzüne doğmuştu.

Öğretmeni küçük Yusuf’u görünce çok mutlu olur.

-Hoş geldin evimizin direği.

Yusuf:

-Hos buyduk. Ben aytık buyada kalacağım.

-Evet senin evin artık burası.

-Yaşasın aytık ablamın kucağında uyuyacağım. Abla ben seni çoook özyedim.

Rabia gülen gözleriyle kardeşine bakar. Rabia, akşam olunca Yusuf’u uyutur.Yusuf:

-Abla ban hikaye okuymusun? Sen yokken Yeyiz abla bana hiç hikaye okumuyoydu. Hep bana kızıyoydu.

-Tamam Yusuf ben sana okurum.

Yusuf hemen uykuya dalar. Sevgi öğretmen çay demlemişti.

-Uyudu mu yavrucak.

-Evet, uyudu.

-Otur biraz konuşalım.

-İlk defa ölümü bu kadar çok sevdim.

-Neden?

-Annem ve babamı alan ölüme çok kızgındım ama şimdi zalimleri aldığı için çok seviyorum.

-Hayat sen ve senin gibileri çok yordu. Bunu görebiliyorum. Keşke yapmasaydım, dediğimiz bir çok hatalarımız var. Ama bizler inancımızla ayakta durduk. Bizler zinaya bakmak isteyen nefsimizin gözlerini kapadık. Elini kötüye uzatan ellerimizi geri çektik. Zulme susan dillerimize konuşmayı öğrettik.Ve biz bu yaptıklarımzla ayaktayız. İçimizdeki namus ve şeref sözüyle bu davayı

DEVAMI BİR SONRAKİ SAYIMIZDA…

Urfa Roman Yazarı

Yaralı Kalbin Ağrısı 10 İçin Tıklayınız